Zwevend steek ik het plein over.
Ik laat me meevoeren met de wind.
Mijn haren dansen alle kanten op.
Soms waait het voor m’n gezicht en raak het helemaal in de knoop en zie ik even niets meer.
Maar zo heb ik het graag.
Ik wil niets meer zien, niets meer horen, niets meer voelen, niets meer ervaring.
Ik wil alleen maar zijn.
Opgaan in de organische massa.
Verschoond van alle door de maatschappij opgelegde regels.
Verschoond van alle ongeschreven wetten.
Verschoond van alle menselijke trekjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten