Kabouter Pieter & het mysterie van de klopkabouter deel 2

Kabouter Pieter kijkt op de klok.

Genietend van zijn vrije avond had hij in zijn kabouterstoeltje een dikke, spannende kabouterdetective zitten lezen.

Maar nu was het tijd.

Kabouter Pieter trok zijn kabouterschoentjes aan.
Net als de hoofdpersoon in zijn boek, had kabouter Pieter een belangrijke missie.

Overdag is kabouter Pieter met toewijding en plezier een huis-tuin-en-keuken kabouter voor zijn heer en meester Koen-os.
De avonduren zijn in de regel voor kabouter Pieter en zijn kabouternissen.

Maar vanavond, is een uitzondering.

Heer en meester Koen-os had kabouter Pieter een belangrijke taak toebedeeld.
Heer en meester Koen-os wordt namelijk geplaagd door een klopkabouter.
En niet zo maar een klopkabouter, maar een klopkabouter van het ergste soort.
Zo één die in de holst van de nacht van huis naar huis trekt en onschuldige mensen de hele nacht wakker houdt.

Het was kabouter Pieters taak om de klopkabouter op te sporen en tot andere, meer positieve en productieve activiteiten te brengen.

Stilletjes sluipt kabouter Pieter naar de slaapkamer van heer en meester Koen-os.
Hij is nog geen tien seconden binnen of hij ziet hoe een kleine kabouter met een buitenproportionele kabouterhamer richting het bed van heer en meester Koen-os sneakt.

"Stop!" roept kabouter Pieter.
Verschrikt kijkt de klopkabouter op en laat prompt de buitenproportionele kabouterhamer op zijn kleine kabouterteentjes vallen.
De klopkabouter schreeuwt van pijn en begint te huilen.

Bezorgd rent kabouter Pieter op de huilende klopkabouter af.
"Gaat het?" vraagt kabouter Pieter aan de klopkabouter.

Met een betraand kaboutergezichtje kijkt de klopkabouter kabouter Pieter aan.
"Ik ben kabouter Pieter," zegt kabouter Pieter en hij steekt zijn hand uit naar de klopkabouter.
Voorzichtig schudt de klopkabouter kabouter Pieters hand.
"Ploink," zegt de klopkabouter zachtjes.

"Waarom ga je in het holst van de nacht van huis tot huis om onschuldige mensen uit hun slaap te houden met een buitensporig grote kabouterhamer?"
"Eh... tsja... dat doen wij klopkabouters nou eenmaal," stamelt kabouter Ploink.
"Wordt je daar gelukkig van dan?" vraagt kabouter Pieter aan kabouter Ploink.

Direct begint kabouter Ploink nog meer kaboutertranen te huilen.
"Neeheehee," brult kabouter Ploink verdrietig.
"Weet je wat jij zou moeten doen?" vraagt kabouter Pieter monter aan kabouter Ploink.
Kabouter Ploink kijkt hoopvol op. "Nou?"
"Langs de kamer van koophandel, dat zou jij eens moeten doen!" roept kabouter Pieter met een brede glimlach.
Kabouter Ploink houdt op met huilen en kijkt kabouter Pieter aan met een kaboutergezichtje vol ongeloof.

Dat gezicht!!!
Kabouter Pieter doet het bijna in zijn kabouterbroekje van het lachen.
Als kabouter Pieter weer een beetje is bijgekomen van het lachen zegt hij; "Nee hoor, geintje. Blijf gewoon lekker hier bij mij. Overdag huis-tuin-en-keukenkabouteren en 's avonds onze eigen kabouternissen. Samen, dus nooit meer alleen."

Kabouter Ploink begint te stralen. "Zou dat mogen?"
"Ja, natuurlijk!" antwoord kabouter Pieter. "maar dan moet je wel beloven heer en meester Koen-os 's nachts rustig te laten slapen!"

En zo geschiedde.



(deel 1 & deel 3 van kabouter Pieter & het mysterie van de klopkabouter zijn geschreven door heer en meester Koen-os > klik http://www.koen-os.tk)